Een heerlijke, hartveroverende film die zich afspeelt in een piepklein dorpje in het midden van de Schotse Highlands, op het allerbelangrijkste moment van het jaar. Al dertig jaar strijden toegewijde papfanaten om de felbegeerde Golden Spurtle tijdens het Wereldkampioenschap Haverpap maken. Een hilarische documentaire die zich ontvouwt als een ode aan de warme, lieve inwoners en deelnemers; stuk voor stuk een beetje excentriek, onverstoorbaar en gezegend met verrukkelijke droge humor.
Sinds de Steentijd zijn er maar weinig culinaire tradities die zo goed stand hebben gehouden als de voedzame kom pap in de ochtend. Dit WK viert het oudste recept van de wereld! Charismatische spil van het evenement is Charlie Miller. Ondanks zijn broze gezondheid zet hij nog één keer alles op alles om het toernooi tot een succes te maken en zijn nalatenschap veilig te stellen.
Het plezier en de trots van deze kleine, hechte gemeenschap straalt uit elke scene. Met een flinke dosis Schotse zelfspot weten de Australische regisseur en cameraman een speelse, nostalgische sfeer neer te zetten, alsof ze een verborgen wereld midden in Schotland hebben blootgelegd. Een wereld die doet denken aan een Wes Anderson-film, inclusief een perfect bijpassende muziekscore.
Een film die je leert dat je pap goed krijgen, moeilijker is dan nucleaire fysica, dat je altijd met de klok mee moet roeren, want anders…! Maar die je vooral, al houd je misschien helemaal niet van pap, met een bijzonder warm en gelukzalig gevoel de bioscoop doet verlaten. Een klein weldadig wonder van een film.