
Two angels, Damiel (Bruno Ganz) and Cassiel (Otto Sander), glide through the streets of Berlin, observing the bustling population, providing invisible rays of hope to the distressed but never interacting with them. When Damiel falls in love with lonely trapeze artist Marion (Solveig Dommartin), the angel longs to experience life in the physical world, and finds--with some words of wisdom from actor Peter Falk (playing himself) -- that it might be possible for him to take human form.
Deze meest recente 4K-restauratie presenteert Wim Wenders' hartverscheurende, Berlijnse stadssymfonie als een glorieuze liefdesbrief aan een stad en een tijdcapsule van een vervlogen tijdperk.
Damiel (Bruno Ganz op zijn kwetsbaarst) is één van een legioen engelen die waken over de levens van de inwoners van een verdeelde stad. De film speelt zich af aan het eind van de jaren '80, voordat de Berlijnse Muur viel, en brengt Damiels verlangen om te voelen in kaart, net als de mensen over wie hij waakt. Hij is vooral verrukt van Marion, een trapeze-artieste in het plaatselijke circus. Hoewel alleen kinderen de engelen kunnen zien, is Marion zich vaag bewust van Damiels aanwezigheid. Net als de enigmatische acteur Peter Falk, die in de stad is voor een filmshoot en een verleden heeft dat hem in nauw verband brengt met de buitenwereldse bewakers.
Buiten de centrale romance ligt de rijkdom van Wenders' klassieker in de aangrijpende momentopnamen van het leven van de Berlijnse bevolking - individuen die aan de rand van het verhaal staan, maar die Damiels verlangen naar een sterfelijke staat voeden. Wenders' camera zweeft boven de stad en legt deze levens in beweging vast, terwijl Damiels mede-engel Cassiel (Otto Sander) zijn vriend eraan herinnert wat hij zal verliezen door een sterfelijke staat te bereiken. Der Himmel Über Berlin weerspiegelt de overgang tussen kleur en zwart-wit die voor het eerst werd gebruikt in Michael Powell en Emeric Pressburgers drama A Matter of Life and Death uit 1946 en evenaart het magische aura van die film - niet alleen wat betreft het onderwerp, maar ook als een werk van transcendente cinema.
Deze meest recente 4K-restauratie presenteert Wim Wenders' hartverscheurende, Berlijnse stadssymfonie als een glorieuze liefdesbrief aan een stad en een tijdcapsule van een vervlogen tijdperk.
Damiel (Bruno Ganz op zijn kwetsbaarst) is één van een legioen engelen die waken over de levens van de inwoners van een verdeelde stad. De film speelt zich af aan het eind van de jaren '80, voordat de Berlijnse Muur viel, en brengt Damiels verlangen om te voelen in kaart, net als de mensen over wie hij waakt. Hij is vooral verrukt van Marion, een trapeze-artieste in het plaatselijke circus. Hoewel alleen kinderen de engelen kunnen zien, is Marion zich vaag bewust van Damiels aanwezigheid. Net als de enigmatische acteur Peter Falk, die in de stad is voor een filmshoot en een verleden heeft dat hem in nauw verband brengt met de buitenwereldse bewakers.
Buiten de centrale romance ligt de rijkdom van Wenders' klassieker in de aangrijpende momentopnamen van het leven van de Berlijnse bevolking - individuen die aan de rand van het verhaal staan, maar die Damiels verlangen naar een sterfelijke staat voeden. Wenders' camera zweeft boven de stad en legt deze levens in beweging vast, terwijl Damiels mede-engel Cassiel (Otto Sander) zijn vriend eraan herinnert wat hij zal verliezen door een sterfelijke staat te bereiken. Der Himmel Über Berlin weerspiegelt de overgang tussen kleur en zwart-wit die voor het eerst werd gebruikt in Michael Powell en Emeric Pressburgers drama A Matter of Life and Death uit 1946 en evenaart het magische aura van die film - niet alleen wat betreft het onderwerp, maar ook als een werk van transcendente cinema.
Trailer
Stills





