Met Inland Empire (2006) duikt David Lynch dieper dan ooit in de krochten van droomlogica en onderbewuste angsten. De film volgt actrice Nikki Grace (Laura Dern), die een mysterieuze filmrol aanneemt en langzaam de grip op haar identiteit verliest. Terwijl de grens tussen realiteit, fictie en nachtmerrie vervaagt, wordt de kijker meegesleurd in een hypnotiserende wereld vol dubbelgangers, cryptische aanwijzingen en beklemmende hallucinaties.

Inland Empire is Lynch’s meest experimentele werk en vormt een radicale afsluiting van zijn speelfilmcarrière. Gefilmd op low-budget digitale video en grotendeels geïmproviseerd, is het een film die conventionele storytelling loslaat en de kijker volledig onderdompelt in een fragmentarische, desoriënterende ervaring. Hoewel minder toegankelijk dan zijn eerdere werken, is deze film een culminatie van Lynch’s thematische obsessies: identiteitsversplintering, verborgen werelden en de nachtmerrie achter het schijnbaar gewone.

Als een laatste speelfilmische wilsverklaring van een visionair regisseur, verdient Inland Empire een ereplek in ons retrospectief “David Lynch Forever” – een viering van een filmmaker die altijd de grenzen van cinema heeft verlegd.